ابو مصعب زرقاوی هنوز زنده است


تا همین چند سال پیش وقتی تصاویر فیلمبرداری شده از ابومصعب زرقاوی را می دیدم
که یک انسان دست بسته را نشانده و بعد از ذکر کلماتی عربی و قرآنی می خواهد
سر او را مانند کله گوسفند ببرد نفس در سینه ام حبس می شد
و از ته دل می خواستم که ایکاش این نمایش دروغ باشد
مگر میشد آنهمه قساوت و شقاوت را دید و شوکه نشد ؟
انسانی با انسانی دیگر بر اساس کدام مدار و معیار چنین کند ؟
مگر میشد پذیرفت و باور کرد ؟
کدام تعصب پوشالی اینچنین نیروی مخوفی در او جمع کرده بود ؟
امروز اما در کشورم شاهد ظهور ابو مصعب زرقاوی هایی هستم که اگر چه مستقیما" کارد بر گلوی مردم نمی گذارند ، ولی با همان سبوعیت و سنگدلی و بی رحمی
هم وطنان خویش را لت و پار می کنند
ماشین های کوچک جانی که سنگدلانه و بی کوچکترین رحم و شفقتی برای نمی دانم
کدام هدف پوچ و شاید از سر ایمان و اعتقاد به کسی که خود را نماینده خدا بر زمین می داند
با مردم خویش چنین کردند و جوانان را به خاک و خون کشیدند
حتی در دوران جنگ با عراق با اسرای عراقی که می دانستید
تا آخرین گلوله شان مقاومت کرده اند و فرزندان این آب و خاک را شهید کردند نیز چنین نکردید
و با رافت با آنان برخورد کردید و آنوقت با انسانهایی که جز حقیقت خواهی
سلاحی دیگر در دست نداشتند چنین کردید ؟
دلم به درد می آید
هرچه بود زرقاوی با هم زبانان و هم وطنان خود اینطور رفتار نمی کرد
که این کوته فکران جانی با مردم خود چنین روا داشتند