چرا به فکر کردن عادت نکرده ایم ؟

اکثر بسیار زیادی از ما ایرانی ها عادت کرده ایم که فکر نکنیم
به دورو برمان به اطرافیانمان به ( احتمالا" ) فشار روحی و
روانی که به اطرفیان وارد میکنیم
از پارک ماشین سر کوچه تا صدای زنگ موبایل و داد و
صحبت های بلند بلند تا بوق ماشین و ریختن زباله و اصلا
فکر نمیکنیم هر عمل ما بر سایرین چه اثراتی دارد . این
سوال را بارها از خود پرسیده ام که چرا ما فکر نمیکنیم
و به فکر کردن عادت نداریم . ما در دین مان و در اندشه
بزرگانمان مانند زرتشت کلامی داریم که اگر همه به آن عمل
میکردیم ایران بهشت میشد
آنچه برای خود نمی پسندی برای دیگران نپسند
واین فقط با تفکر به عمل خودمان میسر است