جملاتي كه ما رابه عقب بردند

در تاريخ ما ايرانيها کلمات و جملات زيادي هست که باعث عقب ماندگي و بدبختي ما شده اند . من فکر مي کنم در هيچ جاي دنيا شما همچين کلمات قصاري نيابيد . مثلا دستي که نمي توان بريد بايد بوسيد و بر سر نهاد .که بيانگر اوج سازش و خفت با وضع موجود است .يا سعدي مي گويد هر آنکس که دندان دهد نان دهد .اگر روزي کسي پيدا ميشد و آمار کودکاني که پدران و مادرانشان با اين يک مصرع شعر سعدي بچه ساختند را مي گرفت مي فهميديد که او چه گفته است !يا آسه برو آسه بيا که گربه شاخت نزنه . و امثال اينها .اما در سالهاي انقلاب جناب شهيد رجايي يک جمله قصاري افاضه فرموده اند که بد نيست بخوانيم : به نماز نگوييد کار دارم به کار بگوييد وقت نماز است .يعني ساعت نماز آقا برو اول نمازت را بخوان چه کار داري ارباب رجوع پشت درمنتظر يک امضا ء يا اقدام حضرت عالي است . مي دانيد اين جمله باعث چه سوء استفاده ها و وقت کشي ها شده است .به راستي ريشه فرهنگي اين حرفها از کجاست ؟ آيا ضرب المثل ها و جملاتي از اين قبيل بيانگر فرم اجتماعي و پيشينه ما نيست ؟